Karty „Gefühlsmonster®”
(potworki uczuciowe)
Witamy na stronie Gefühlsmonster
Karty Gefühlsmonster pomagają rozmawiać o uczuciach i mogą być używane w pracy z dorosłymi lub dziećmi w każdym wieku.
Poniższe informacje zawierają instrukcje i pomysły jak używać zestawu kart. Pomysły używania kart
Możesz zdobyć pierwsze doświadczenia z potworkami od razu, klikając na Gefühlsmonster-Scan.
Wyciągnij cztery karty, które określają twój obecny nastrój i połóż je na puste miejsca. Następnie wyciągnij jeszcze jedną kartę taką, która teraz najbardziej ci się podoba i połóż ją na większym polu z prawej strony. Przejdź do następnej strony, gdzie możesz wysłać do siebie wybrany układ kart. (Twój adres mailowy nie zostanie zapisany ani użyty w innym celu niż przesłanie ci twojego zestawu kart.)
To ćwiczenie jest także pomocne, jeśli chcesz poszerzyć swoje zrozumienie danej sytuacji, kiedy przygotowujesz się do ważnej rozmowy czy spotkania, albo żeby uzyskać większą klarowność co do swoich własnych emocji w określonych okolicznościach.
Mamy nadzieję, że praca z kartami przyniesie ci wiele radości i pomocne rozwiązania.
Jeśli decydujesz się kupić zestaw kart Gefühlsmonster możesz kontynuować tutaj: Webshop in english
Jak się teraz czuję?
Które z moich uczuć jestem w stanie nazwać?
Z jakimi uczuciami u innych osób czuję się swobodnie, jakie wywołują u mnie poczucie dyskomfortu ?
„Uczucia są dziećmi potrzeb“
(Marshall Rosenberg)
Gdy nasze potrzeby są zaspokajane, odczuwamy przyjemne emocje, sięgające od zadowolenia do radości czy szczęścia.
Gdy nasze potrzeby nie są zaspokajane, czujemy się źle,
niezadowoleni, zirytowani.
Jeśli nadal nie uda nam się zaspokoić naszych potrzeb, jak np. potrzeby zrozumienia, szacunku czy bezpieczeństwa, powoduje to uczucia takie jak wściekłość, gniew i rozpacz.
Jak używać kart
Powstanie kart
Stworzyliśmy te karty, aby pomogły nam w pracy na temat uczuć z uczennicami i uczniami. W 1996 r. zapytałam dzieci z klasy, z którą akurat pracowałam, nad projektem związanym ze zróżnicowanym nauczaniem według płci, o ich uczucia. Otrzymałam jedynie odpowiedzi „fajne” i „niefajne”. Żeby podsunąć
uczniom więcej pomysłów do omawiania bardziej złożonych uczuć, poprosiłam swojego syna,
żeby nadał potworkowi komiksowemu, którego narysował dla mnie, gdy miał 13 lat, różne stany
uczuciowe. Za pomocą tej pierwszej, czarno-białej edycji kart „Gefuehlsmonster” dzieci natychmiast były w stanie nazwać znacznie bardziej zróżnicowane uczucia. Te karty tak bardzo
mi się spodobały, że używałam ich też w moich kursach dokształcających.
Wykładałam je na środku stołu przed rozpoczęciem rozmowy na tematy takie jak komunikac
ja bez przemocy czy obchodzenie się z uczuciami w mediacji. Atmosfera, która powstawała dzięki temu, że wszyscy najpierw oglądali karty i się śmiali z przedstawionych na nich obrazków, była niezwykle pomocna w następujących potem rozmowach.
W tym miejscu muszę wyrazić swoją pełną szacunku wdzięczność Marshallowi Rosenbergowi, którego koncept „Uczucia są dziećmi potrzeb” był dla mnie istotną podstawą dla mediacji oraz obchodzenia się z uczuciami w ogóle. Praca z pokojowym porozumiewaniem się była drugim czynnikiem, który przyczynił się do stworzenia tych kart uczuć!
Od 2008 r. mamy stronę internetową z pomysłami, wymianą doświadczeń, wiedzą ogólną oraz materiałami do pracy, do ściągnięcia ze strony. Zapraszamy naszych klientów do aktywnego udziału za pomocą komentarzy, dzielenia się własnymi doświadczeniami oraz nowymi pomysłami!
Karty można zamówić pod adresem
bestellen(at)gefuehlsmonster.de